Ciekawe wydarzenia, które będą miały miejsce w Atenach w lutym 2023, znajdziesz tutaj.
Święta greckie i ważne dni w lutym
5/2 Pierwsza niedziela miesiąca – darmowy wstęp do obiektów archeologicznych i wybranych muzeów
Pierwsza niedziela zimowych miesięcy (od listopada do marca włącznie) to świetna okazja, aby odwiedzić zabytki i muzea państwowe za darmo! Listę obiektów, które możesz zwiedzić tego dnia bezpłatnie znajdziesz pod tym linkiem.
5/2 Rozpoczęcie karnawału
Karnawał w Grecji rozpoczyna się na 3 tygodnie przed Czystym Poniedziałkiem, kiedy to rozpoczyna się Wielki Post. Są to dni szczególne, ponieważ symbolizują nadejście wiosny i przygotowanie do Paschy, czyli Wielkanocy.
W pierwszy tydzień karnawału uważa się, że dusze zmarłych są uwalniane i krążą po naszym świecie. Drugi tydzień nazywa się Mięsożercy (Kreatofagou), ponieważ w tym tygodniu można jeść mięso bez ograniczeń we wszystkie dni tygodnia. Czwartek tego tygodnia to Tłusty Czwartek (czytaj niżej). Po niedzieli tego tygodnia zaprzestaje się jedzenia mięsa. Trzeci tydzień to Zjadacz sera, ponieważ je się produkty mleczne. To taki stan pośredni pomiędzy jedzeniem mięsa, a postem, który zaczyna się następnego tygodnia. Soboty całego karnawału nazywane są Psichosavvata (Soboty dusz), podczas których chodzi się na cmentarze i czci zmarłych.
Największym ośrodkiem karnawału w Grecji jest miasto Patra na Peloponezie. Prawie codziennie są tam organizowane imprezy uliczne, podczas których ludzie się przebierają i bawią. W ostatnią niedzielę karnawału odbywa się parada (jak w Rio De Janeiro, ale dużo skromniejsza) prowadzona przez wizerunek boga karnawału, za którym idą poprzebierani mieszkańcy i turyści.
Historia karnawału w Grecji sięga, zdaniem wielu, czasów starożytnych do świąt Dionizosa, ale bardziej zorganizowany zaczyna się w 1896 roku. Jednym ze zwyczajów W Atenach jest balowanie w wąskich uliczkach Plaki. Często można spotkać grupy przebierańców przemierzając uliczki Plaki, podczas gdy w tawernach wino leje się obficie przy akompaniamencie muzyki na żywo. Karnawał kończy się Czystym Poniedziałkiem. W Atenach żegna się go na wzgórzach Aten, mając ze sobą postne dania i latawce (czytaj poniżej).
PROGRAM IMPREZ KARNAWAŁOWYCH NA 2023 ROK ZNAJDZIESZ TUTAJ.
16/2 Tłusty Czwartek
Czwartek drugiego tygodnia karnawału nazywany jest Tsiknopempti, czyli Dymny Czwartek, ponieważ tego dnia piecze się mięso i wszędzie rozchodzi się aromatyczny dym (tsikna). Jest to dzień spotkań i zabawy, na który czeka się z niecierpliwością. Pochodzenie tego zwyczaju nie jest znane, przyjmuje się jednak, że wywodzi się ze świąt starożytnych Greków i Rzymian, które przeszło do chrześcijaństwa. Tradycyjnie dominuje kolor czerwony, czy to mięsa czy wina, które nawiązuje do Wielkanocy.
W Atenach zazwyczaj tego dnia od samego rana na centralnym targu Aten Ateńczycy wykupują mięsa na wieczorne grillowanie i świętowanie. Czasem rozstawiane są grille na placu przed targiem, a pieczone kawałki mięsa rozdawane są przechodniom. Jeśli tego dnia zamierzasz iść do tawerny czy restauracji, zalecam zrobienie wcześniejszej rezerwacji.
27/2 Czysty poniedziałek
W Czysty Poniedziałek rozpoczyna się Wielki Post w kościele prawosławnym i jest zakończeniem karnawału. Ten dzień został tak nazwany, ponieważ ludzie się „oczyszczają” duchowo i fizycznie. Post trwa 40 dni. Jest to dzień wolny od pracy.
W całej Grecji tego dnia powszechne jest jedzenie taramosalaty (kremu z ikry ryb), chałwy, owoców morza, warzyw, oliwek i fasoli bez oleju. Ale najbardziej charakterystyczny jest przaśny chleb lagana. Historia lagany sięga czasów starożytnych. Pisał o nim Arystofanes i Horacy. Przygotowywany jest tylko w Czysty Poniedziałek, zawsze chrupiący, pyszny i posypany sezamem, o wyjątkowym smaku.
Świętowane koulouma (inna nazwa na Czysty Poniedziałek) w całej Grecji, mówi się, że pochodzi z Aten lub z czasów bizantyjskich. Dziś Koulouma obchodzona jest prawie we wszystkich greckich miastach, a charakterystycznym zwyczajem jest puszczanie latawca. W Atenach na wiele lat przed I wojną światową obchodzono na zboczach wzgórza Filopappou, gdzie Ateńczycy jedli i pili od południa do zachodu słońca, a dzieci puszczały latawce. Puszczania latawców w kościele prawosławnym symbolizuje lot duszy ku niebu i Bogu. Ludzie wierzyli, że im wyżej poleci latawiec, tym większe prawdopodobieństwo, że Bóg wysłucha ich modlitw. Do tej pory większość Ateńczyków tego dnia wybiera się na wzgórze Filopappou, aby podtrzymać tradycję puszczania latawca, a później udają się do tawern na pierwsze postne dania.
Czy warto przyjechać do Aten w lutym?
Zima w Atenach jest łagodna. Opady deszczu, mimo że rzadkie, często są intensywne. Średnia temperatura to 10°C, przy czym luty to tradycyjnie najchłodniejszy miesiąc. Opady śniegu to rzadkość w Atenach, jednak pobliskie góry zazwyczaj są pokryte bielą.
LUTY ŚREDNIE TEMPERATURY 6°C (najniższa średnia) 9°C (średnia) 13°C (najwyższa średnia)
Duża wilgoć w powietrzu potęguje zimno, a opady deszczu mogą utrudnić zwiedzanie. Podpowiedzi co robić w Atenach gdy pada deszcz, znajdziesz tutaj.
Praktyczne informacje na temat przyjazdu do Aten w lutym
-Sprawdź pogodę. Możesz trafić na wiosenne dni, albo na opady śniegu! Prognozy nie zawsze się sprawdzają, ale lepiej być przygotowanym na każdą pogodę, niż marznąć w sandałkach na śniegu.
-Weź udział w karnawałowych obchodach. Dużo wydarzeń ma miejsce na mieście, bezpłatnie, więc fajnie byłoby z tego skorzystać. Gdy pojawią się informacje o wydarzeniach, zamieszczę je tutaj.
-Jeśli zamierzasz spędzić Walentynki w Atenach, to tutaj podpowiadam jakie są romantyczne miejsca w Atenach
-Jeśli będziesz w Atenach 27/2 to wiedz, że Czysty Poniedziałek to dzień wolny od pracy. Oznacza to, że super markety są zamknięte. Muzea, zabytki, kawiarnie i restauracje działają normalnie.
–Co ze sobą zabrać? Kurtkę, szalik, czapkę, rękawiczki, ciepłe ubrania, parasol, buty przeciwdeszczowe.
Opis zdjęcia
Wzgórze Akropolu i jego okolice zasypane śniegiem.
Wzgórze Akropolu to najważniejszy zabytek starożytnego świata i najsłynniejsza atrakcja Grecji. Wpisany na listę UNESCO w 1987 roku stanowi arcydzieło architektury i jest symbolem starożytnych Aten.
Wzgórze Akropolu to jedno z najbardziej rozpoznawalnych zabytków świata i symbol Aten. Słowo akropolis w języku greckim oznacza „górne miasto”. Ma wysokość 156 metrów. Pierwsza ludzka działalność na wzgórzu datowana jest na czas neolitu, a jej znaczący rozwój widać w okresie mykeńskim. Dla ateńczyków z czasów starożytnych wzgórze było świętą skałą poświęconą bogini Atenie, patronce miasta.
Praktyczne informacje na temat zwiedzania Akropolu znajdziesz tutaj.
5 ulubionych kawiarni z widokiem na Akropol znajdziesz tutaj.
Oficjalna strona Akropolu tutaj.
Okupacja i zniszczenie świątyń przez Persów w 480 r. p.n.e. pozostawiły mnóstwo ruin i zniszczonych dzieł sztuki, jednak po wygranej wojnie, w czasach klasycznych całe wzgórze zostało odbudowane praktycznie od zera. To właśnie wtedy, za czasów panowania Peryklesa i dzięki planom Fidiasza zostały zbudowane świątynie, które przetrwały do dziś. Oprócz budowli na wzgórzu stał ogromny posąg Ateny wykonany z brązu (również dzieło Fidiasza) upamiętniający zwycięstwo nad Persami. Podobno czubek hełmu i włóczni były widoczne z przylądka Sounio.
Południowe zbocze Akropolu
Na południowym zboczu Akropolu znajdują się ruiny kilku ważnych w starożytności budowli. Znajduje się tu jedno z wejść na Akropol.
Teatr Dionizosa
Pierwszy teatr świata. To tutaj swoje sztuki wystawiali najwięksi dramaturdzy ‒ Sofokles, Eurypides, Ajschylos czy Arystofanes w ramach Wielkich Dionizji. Teatr został zbudowany na początku V wieku p.n.e., a jego dzisiejszy wygląd pochodzi z okresu 340‒330 r. p.n.e. Był zbudowany w całości z kamienia oprócz pierwszego rzędu siedzeń, które były marmurowe i przeznaczone dla kapłanów Dionizosa i urzędników. W III wieku p.n.e. z marmuru wykonano również scenę teatru, która jest zachowana w idealnym stanie do dzisiaj. W tym samym czasie dobudowano podium, które udekorowano scenami z mitu o Dionizosie i kolosalnymi posągami przykucniętych satyrów. Teatr mógł pomieścić 17 000 widzów.
Odeon Heroda Attyka
Odeon Heroda Attyka, lub jak się przyjęło mówić Irodio, to starożytny odeon, którego budowa została sfinansowana przez mecenasa Heroda Attyka w II wieku n.e. Chciał on w ten sposób uczcić pamięć ukochanej małżonki, Aspasii Regilli, która zmarła w 160 roku. Teatr był wykorzystywany przede wszystkim do konkursów muzycznych i przedstawień teatralnych. Podczas nowszych wykopalisk na jego terenie znaleziono kości ludzkie i zwierzęce i przypuszcza się, że teatr mógł być wykorzystywany również do walk gladiatorów i walk byków.
Odeon został wzniesiony w stylu teatrów rzymskich, mógł pomieścić ok. 5000 widzów i miał zadaszenie z drewna cedrowego dla lepszej akustyki.
Propyleje
Ostatnią budowlą w drodze na szczyt Akropolu są Propyleje, czyli główne wejście na wzgórze. Monumentalny charakter bramy jest zapowiedzią wspaniałości budynków, które napotka się za chwilę. W starożytności prowadziła tędy Iera Odos, czyli Święta Droga wiodąca do Partenonu. Po zakończeniu igrzysk panatenajskich szli tędy ateńczycy niosący zwierzęta na ofiarę ku czci patronce miasta.
Partenon
Budowa Partenonu rozpoczęła się w 447 roku p.n.e., a jego budowa trwała 15 lat. W całości jest on zbudowany z białego marmuru pentelejskiego, uznawanego za najlepszy w Grecji. Partenon jest poświęcony bogini Atenie, patronce miasta, a cała świątynia była udekorowana scenami z mitów dotyczących Ateny i reszty bogów. Fryz opowiadał historię przygotowań do świąt Panatenajskich, metopy pokazywały największe walki stoczone przez bogów (Tytanomachia, Amazonomachia, Centauromachia i wojna trojańska), a frontony przedstawiały moment narodzin Ateny z głowy Zeusa oraz jej walkę z Posejdonem o patronat nad miastem.
W środku świątyni stał ogromny posąg Ateny wykonany z kości słoniowej i ozdobiony złotem. Ocalałe metopy, fryzy i frontony znajdują się w Muzeum Akropolu i częściowo w Muzeum Brytyjskim w Londynie.
Partenon na przestrzeni wieków przeszedł sporo zmian i doznał wielu zniszczeń. Między innymi na początku VI wieku n.e. świątynia Ateny została przekształcona w kościół chrześcijański. W tym czasie zniszczono dużą część pierwotnej dekoracji, ponieważ nie pokrywały się z uczuciami religijnymi pierwszych chrześcijan.
W XV wieku, za czasów okupacji tureckiej, został dobudowany minaret, a Partenon służył za meczet muzułmańskiemu ludowi. Podczas najazdu Moroziniego na Ateny i bombardowania miasta jeden pocisk spadł na Partenon, w którym w tym czasie Turcy przechowywali proch. Spowodowało to wielki wybuch, którego skutki są widoczne do dzisiaj.
Jednak największej katastrofy Partenon doznał na początku XIX wieku z rąk Thomasa Bruce’a, znanego jako lord Elgin. W porozumieniu z tureckim władcą ogołocił on nie tylko Partenon, ale całe wzgórze z posągów i fresków, a następnie przewiózł cały dobytek do Anglii.
Od czasów odzyskania niepodległości przez Grecję cały czas trwają prace nad odrestaurowaniem Partenonu i innych świątyń, dlatego prawie zawsze stoją tu rusztowania.
Naprzeciwko wschodniej części Partenonu stoi dawne Muzeum Akropolu, które dzisiaj służy jako magazyn. Można tu usiąść i odpocząć, chowając się w cieniu rosnących drzew.
Erechtejon
Świątynia poświęcona Posejdonowi i Atenie, uważana za szczytowe osiągnięcie architektury jońskiej. Przez nierówne ukształtowanie terenu wznosi się na dwóch poziomach i tak naprawdę są to trzy budynki z osobnymi wejściami. Najbardziej charakterystyczny jest ganek Kariatyd, z rzeźbami sześciu kobiet podtrzymujących dach świątyni. Obecnie stoją tu repliki, ponieważ oryginały zostały przeniesione do Muzeum Akropolu, gdzie zostały wyczyszczone i zachowane przed zniszczeniem.
Miejsce widokowe
Naprzeciwko Partenonu, na wschodnim krańcu wzgórza, znajduje się miejsce widokowe na Ateny. Na środku stoi maszt z flagą grecką. Jest to miejsce szczególnie oblegane przez turystów, ponieważ można stąd zrobić piękne zdjęcia nie tylko Partenonu, ale i całego miasta.
Powyższy (częściowy) opis pochodzi z przewodnika City break w Atenach.